Bradykardia

O bradykardii możemy mówić, kiedy serce uderza mniej niż 50-60 razy na minutę. Nie zawsze stan ten jest powodem do niepokoju. Często nie wywołuje żadnych niepokojących objawów, zdarza się jednak, że jest sygnałem, że z organizmem dzieje się coś niedobrego. Kiedy zostanie zlekceważona, może prowadzić do omdleń, a nawet zgonu.

Czym jest bradykardia

Bradykardia to jedno z zaburzeń rytmu serca, polegające na zbyt wolnej jego pracy. Przyczyną takiego stanu rzeczy mogą być zaburzenia funkcjonowania węzła zatokowego, który odpowiedzialny jest za przesyłanie impulsów inicjujących pracę serca. Powodem może być również nieodpowiednie przewodzenie tych impulsów. Bradykardia najczęściej występuje u osób z różnymi chorobami serca np. chorobą niedokrwienną serca czy z wrodzonymi wadami kardiologicznymi. Jej powstawaniu sprzyjać mogą również używki np. narkotyki oraz stosowanie niektórych leków. Praca serca może być spowolniona także w niektórych innych schorzeniach, kiedy dochodzi do zaburzenia równowagi elektrolitycznej organizmu. Innym często spotykanym zaburzeniem rytmu pracy serca jest tachykardia. Mamy tu do czynienia z odwrotną sytuacją – serce bije zbyt szybko.

Objawy bradykardii

Objawem jest zbyt niski puls, który możemy sami wyczuć przykładając dłoń np. do nadgarstka. Często bradykardia nie daje objawów, czasem pojawiają się omdlenia, osłabienie, mroczki przed oczami. Może nawet dojść do zgonu, choć są to sytuacje rzadkie i zwykle dotyczące bradykardii wynikającej z poważnych chorób. Dlatego tak ważna jest odpowiednia diagnoza i odnalezienie przyczyny spowolnienia pracy serca. Należy jednak pamiętać, ze w niektórych przypadkach bradykardia jest czymś normalnym. Na przykład, kiedy śpimy, serca bije około 40 razy na minutę. Także osoby na co dzień uprawiające intensywnie sport mogą zaobserwować u siebie bradykardię, nie będzie ona jednak niczym nieprawidłowym.

Leczenie bradykardii

Najpierw należy sprawdzić, co jest przyczyną zaburzenia rytmu pracy serca. W zależności od tego lekarz podejmie odpowiednie kroki. Diagnoza najczęściej polega na przeprowadzeniu badania EKG lub założeniu tzw. holtera, monitorującego pracę serca. W niektórych przypadkach konieczne będą dokładniejsze badania, sprawdzające jak funkcjonują poszczególne fragmenty serca. Kiedy lekarz postawi diagnozę, dostosuje leczenie do choroby, jej zaawansowania i stanu pacjenta. Może się również okazać, że dana osoba posiada naturalnie taki rytm serca i nieco obniżone parametry nie powinny jej zaszkodzić. U pacjentów z zaawansowanymi zmianami dokonuje się wszczepienia sztucznych rozruszników serca. Stosuje się także leczenie farmakologiczne. Należy pamiętać, że arytmia zawsze może być sygnałem choroby i nie powinniśmy zwlekać z wizytą u lekarza, kiedy zauważymy u siebie kołatania serca czy inne podobne objawy.