Różnica między grzybami a drożdżami

Grzyby chorobotwórcze znane są naukowcom już od dłuższego czasu. Pomimo to, medycyna dopiero od niedawna zaczęła traktować poważnie choroby wywołane przez grzyby. Poglądy na temat różnych obrazów chorobowych grzybic.

Drożdże Candida albicans są wszechobecne, Występują, w powietrzu i pożywieniu, a także na przedmiotach, które dotykamy. Jednak głównym źródłem zakażenia są. te znajdujące się. w naszym własnym przewodzie pokarmowym.

Należy podkreślić, ze Candida albicans jest oportunista, i jako taki nie atakuje naszego organizmu. Chorobotwórczy staje się warunkowo, wyłącznie w sytuacji, gdy my sami stworzymy mu odpowiednie warunki, tj. pożywkę w postaci martwiczych albo osłabionych Komorek i osłabiony system odpornościowy.

Są, dwie główne przyczyny powstawania w naszym organizmie pożywki dla drożdżaka w postaci martwiczych albo osłabionych komórek: niedoboru witamin i minerałów oraz zakłócenie równowagi drobnoustrojów jelita grubego.

Drożdżak Candida jest odporny na antybiotyki, natomiast w trakcie kuracji antybiotykami większość zasiedlających jelito grube drobnoustrojów symbiotycznych i komensalnych ginie. W tej sytuacji drożdżak pożywienia ma w bród i rozmnaża się w sposób niepohamowany, pochłaniając wszystkie znajdujące się w masie kałowej resztki pożywienia. Tym sposobem drożdżak uniemożliwia zasiedlanie jelita grubego nie tylko przez drobnoustroje napływowe ze środowiska, ale także przez niezbędne organizmowi symbionty i komensale, z którymi dotychczas żył w równowadze.
Problem ze zrozumieniem wpływu drożdżopodobnego grzyba Candida albicans na organizm bierze się stad, ze występuje on w dwóch formach – drożdży i grzyba, różniących się w zasadzie wszystkim: wyglądem, wielkością., rodzajem pożywienia i sposobem rozmnażania. Drożdże to jakby nasiona – zarodniki odżywiające się cukrem, natomiast jeśli trafia na odpowiedni grunt, zapuszczają. korzenie i wyrasta z nich roślina – grzyb-pasożyt, który do życia potrzebuje tkanki żywego organizmu, zwanego żywicielem.

1. Drożdże

W normalnych warunkach drożdże Candida albicans, jako pożyteczne komensale, żyją. w jelicie grubym w równowadze z innymi i drobnoustrojami. Są. to jednokomórkowe organizmy odżywiające się pozostałymi w masie kałowej nie strawionymi cukrami.
Drożdże rozmnażają, się bezpłciowo przez paczkowanie, tzn. na dorosłych osobnikach tworzą. się małe pączki ,które szybko rosną., a gdy tylko osiągną rozmiary dorosłych osobników, znów pojawiają się na nich pączki… W ten sposób następuje szybki wzrost drożdży. Jednak w jelicie grubym, w normalnych warunkach, ten wzrost jest ograniczony, gdyż warunkuje go ilość pożywienia, o które muszą konkurować z innymi drobnoustrojami zasiedlającymi jelito grube, co zapobiega nadmiernemu rozmnożeniu się drożdży i pozwala utrzymać korzystną równowagę ilości drobnoustrojów jelita grubego.

Transformacja (metamorfoza)
Niektóre komórki drożdży, zamiast pączków, wypuszczają, kiełki, którymi
starają się zakotwiczyć w ścianie jelita grubego. Jeśli kiełek natrafi na odpowiedni dlań grunt w postaci martwiczej albo osłabionej komórki organizmu gospodarza – zapuszcza w niej swoje strzałkowate korzenie, tworząc pseudogrzybnię.

 

2. Grzyby
Po transformacji grzyb Candida albicans nie przypomina drożdżaka. Prowadzi osiadły tryb życia w tkance żywiciela i odżywia się substancjalni pobieranymi z żywych Komórek jego organizmu.
Także nie rozmnaża się przez podział, lecz wytwarza zarodniki – znane nam już drożdże Candida albicans, które albo pozostają w pobliżu grzyba, tworząc ziarniaki grzybicze, albo, porwane nurtem krwi, jeśli osłabiony system odpornościowy nie jest w stanie ich zniszczyć, znajdują, osłabione komórki i dzięki zdolności do transformacji zakładają, nowe kolonie grzybicy drożdżakowej w różnych miejscach naszego ciała.
0 ile toksyny wydalane przez komensale drożdże Candida albicans do środowiska jelita grubego pełniły pozytywna, rolę z punktu widzenia zarówno drożdżaka, jak i gospodarza, gdyż zapobiegały zasiedleniu jelita grubego przez drobnoustroje napływowe ze środowiska zewnętrznego, to toksyny wydalane przez grzyby do tkanki żywiciela przynoszą, korzyść wyłącznie drożdżakowi, gdyż niszczą zdrowe komórki, tworząc kolejna, porcję pożywki dla grzyba. W ten sposób grzyb Candida po-woli, niepostrzeżenie, ale niezwykle konsekwentnie opanowuje nasz morganizm, czyniąc go słabym i podatnym na wszelkie choroby, na czym korzysta przemyśl farmaceutyczny.